Salvete amici amicaeque

De mundano certamine pedifollico actum est! Permagnum atque iucundissimum spectaculum factumst, nonne? Revera me aliquantulum avertisse ab hoc ludo exiguo tempore atque exiguo studio gaudentem dicere debeo. Quae enim seiunctio ullo modo hoc firmabatur, quod meo iudicio in pedifollico mundo nimia argenti vis atque vitae ostentatio humilibus operariis simplicibusque civibus eis, qui magnam partem societatis constituimus, monstratur atque ostenditur. Saepissime enim in televisificis programatibus necnon praeclaris ephemeridibus nonnulli lusores apparent, qui de humanis atque divinis opinari necnon asseverare rogantur, et qui de quibuscumque rebus -parvis sicut maximis- eorum sententias, quae immerita auctoritate saepe gaudent, dicunt, ita ut bene crederes follem pedibus movere atque pulsare maioris momenti quam medicinam aut magisterium aut politicam exercere, verbi gratia, esset. Immo vero etiam, saltem melioribus salariis (et prope sociali existimatione) vere gaudent, pro Iuppiter!

Egone in lusores pedifollii loquar? Minime! Veniam peto, si quem offenderit...

Sed mundani certaminis tempus tandem adventumst! Ecce optimae manus ad pugnandum paratae! Ecce Hispanus grex ad totam victoriam -sicut semper- paratus! Et, o miraculum, omnis repulsio advolavit, evanuit...Et denuo eorum lusorum nomina, quae adhuc paene cognita mihi sunt, familiaria atque percognita fiunt. Et non tantum lusorum sed etiam manuum ducum necnon iudicum nomina...

Nonnulla certamina enim una cum filiis, uxore absente -cognita causa- a me visa sunt Scientia pedifollica ea, qua ego a iuventute gaudebat, paene ad bene cernendos iudicandosque lusorum motus valet. Sed filius minor ad auxilium advenit, filius in hac scientia peritissimus valde...

De huius certaminis manibus, quid dicam? Pergratissimae mihi fuerunt Mexicana necnon Argentina. Italiana manus tantum mihi placuit (sed valde) in certamine eo, quod cum Germania commisit. Brasilianus autem numquam grex, plurimi praeclarissimi solitarii lusores esse videntur...

Francogallica manus optima fuit, vere optima inter omnes. Etsi aetate paulaulum provecta esse dicebatur, manus solida, composita, velox atque vi referta apparuit. Adeo valida fit ut sine custode portae ludere sibi permittere possit: Barthez quidam utri manui faveat interdum incertum...

Et de Italica manu, quid? Eximia atque formidabilis, sed non paulum a Dea Fortuna iuvata facta fuit, nonne? Quid enim aliud dici possit de vulneratione illius Viera, viri inexpugnabilis atque infatigabilis, creatoris atque ordinatoris omnis Francogallici ludi? Quid de vulneratione optimi Zidane, imperatoris mundani muneris pedifollici? Quid tandem de absurdo evento eo, quod maculam non parvam historiae maximi lusori decem annorum recentium ponere valuit? Et cum de eo loquamur, non alienum forte videbitur nos cognoscere temptare quid atque qualia verba defensor Italicus nomine Materazzi lusori Francogallico dixerit: non parvi momenti fierent, pro Iuppiter, dum cogites Zidane coram 1000 milionibus spectatorum hoc prostremo certamine in eius muneris pedifollici versari et hora illa qua manus Francogallica ad Italicam vincendam parata atque apta esse videretur! Sed Fortuna omnia regit...

Ceterum tantum atque talem lusorem hoc lamentabile necnon abominandum spectaculum tantis spectatoribus -etsi unum tantum fieret- praebuisse pertriste mihi factumst. Amare, amarissime discessus, pro deum atque hominum fidem! Qua re egomet, is qui bonos atque dulces fines amo, facere non possum quin parvum obsequium tali eximio lusori tribuam: videte ergo, amici amicaeque omnes, has imagines illius retis violationis, quam noster egregius lusor quodam in certamine Europaeo, manui societatis Real Madrid favens, miratis omnium spectatorum oculis praebuit. Spectaculum pucherrimum nimis, pro Iuppiter!

Et de Hispanica manus, quid? Optima incepta, pessimi exitus, sicut semper fit, nonne? In Hispania versantur optimi terrarum greges, eis lusoribus praediti, qui maximam vim argenti atque famam obtineant: frustra. Mundanis in certaminibus numquam athleticis Hispanis quid gloriae tribuerunt. Nihil refert: in proximo certamine victores (risum teneatis!) procul dubio erimus...!

Ceterum mihi atque permultis Hispanis civibus mundanum certamen hoc profuit, quod per dies nonnullos quicumque clamare potuit "Euge Hispania!!", "Hispania victrix!!" et quaedam alia similia nullo magistratu impediente neque obiurgante. Immo vero etiam, plurima Hispana vexilla viis atque in plateis videri potuerunt et, o miraculum, nemo ea portans "fascista" appellatus fuit. Nesciebatisne hic in Hispania multos aegerrime ferre cives Hispanos se Hispanos dicere? Nesciebatisne hic in Hispania magistratus quosdam -et non paucos- numquam verbum Hispaniam dicere? Nesciebatis hic in Hispania permultos semper in hac civitate, numquam in Hispania dicere? Facete dictum!: Europaea civitas cuius urbs capitalis nominatur Matritum non Hispaniam, sed in hac civitate multis Hispanis, eis quos historiae atque factorum Hispanorum pudent, semper nominatur. O tempora, o mores...! Omnes -etiam hi nefarii magistratus- per tempus quod certamen pedifollicum mundanum duravit, Hispani fuimus; certamine confecto, iam non Hispani, sed Catalaunienses, aut Vasconici, aut...sumus, aut, ut melius dicam, nonnulli nequissimi magistratus, ei qui eorum commoda et ambitionem atque amentiam favent, bene vellent Hispanos cives, vice coniunctos atque benigne atque pacificam vitam degentes, odio atque invidia motos, animos invicem exasperare...

Sicut praeclarus scriptor Hispanus nomine Larra dixerit:"scribere in Hispania plorare fit".

Proximum mundanum certamen pedifollicum vere exoptamus ut omnes denuo Hispani simus, dummodo etiam tum-magistratibus volentibus- Hispania civitas supersit...

Valete, amici amicaeque

Zidane Gol Champions

Ecce Zidane, ille verus Zidane quem omnes commemorare volumus!

Salvete amici amicaeque

Vae nobis, amicissimi: Apocalypticus belli eques denuo ulla orbis terrarum parte equitat! Illa enim parte quae prope numquam pacem a remotissimo tempore cognovit. Sicut autem in omne bello accidere solet, alii alias sententias, eae quae iustificationem bellandi tradant, sibi ipsis adplicare temptant. Acervum enim irrationalium rationum adportare valent ad pugnam iustificandam. Sed in hoc semper illud adimpletur: innocentes plurimi, ei qui nihil de bello neque de ambitione neque de potentia curant, necantur, interficiuntur, dilaniantur, filios filias viros uxoresque perdunt, domus terras possessionesque arderi vident. Nihil iniustius bello, nihil inhumanius bello, nihil abominabilius bello! O homines stultissimi, qui nondum cognovimus nihil aliud nisi ruinam doloresque a bello oriri! O tristissime XXI saeculum, quod incipias vestigia sequens illius nefarii atque abominandi XX saeculi, temporis mortis, crudalitatis saevitiaeque talis qualem numquam antea homo in terrarum orbem cognovit! Aliquando enim homo -sic Deus bene vellet- in pace vitam agere discet?

Bellum exiguo tempore gaudeat atque prompta pax ubique veniat vere omnes hodie exoptamus.

Valete

Salvete amici!

Hodie aniversarium diem quendam celebrabimus: nam ante diem IV Nonas Iunias urbem Legionem, ubi habitamus, annos MCMXXXVIII complevit. Quam urbem enim Legio VII Gemina Pia Felix condidit, aut, ut melius dicam, nostra urbs ex cannaba ea, quam mulieres quaedam (uxores aut scorta) necnon mercatores et quicumque homines causa mercandi legionem comitantes constituerunt, originem trahit, eo quod adhuc non pauca vestigia remotorum Romanorum temporum supersunt.
Idcirco parva militum manus nomine Legio VIIII (ea quae quondam his in eisdem terris munere functa est) a decem praeclaris necnon animosis hominibus constituta, causa talis atque tanti eventus commemorandae nostram urbem visitavit. Qua de visitatione nonnulla photographemata a me vobis confecta sunt.
Procuratore urbis, nomine Marius Amilivia, loquente (multis atque eximiis personis publicis circunstantibus), qui orationem apud columnam originem Romanum urbis Legionensis testificantem, habuit, in animo erit porro quottannis eundem eventum celebrari.
Laureola enim oblata, militibus clamantibus "Roma victrix!", parvula castra ab ipsis legionariis posita est in hortis quibus nomen "Jardín del Cid", non longe a schola "Joannes del Enzina" sitis.
Ibi optio magna humanitate gaudens non pauca de vita atque moribus legionariorum Romanorum, de armis, quibus proelia commisserint, de eorum cibis atque tentoriis dixerit.
Plurimi autem Legionenses cives avide atque libentissime omnia vere auscultaverunt.
De ea Legione VIIII ac eius facinoribus amplius cognoscere possis dummodo hunc nexum premas.

Valete in crastinum! O Legio urbs, vale ad futurum anniversarium diem, quo libenter re vera fruemur!

Salvete omnes!

Hodie nonnullis de rebus pauca dicam:

Academicum cursum suum diem mox obibit, eo quod omnibus, discipulis sicut magistris, postremum studium adplicemus necesse est. Operae enim permagnum pretium erit...!





Item de socialibus Hispanis rebus: non bene Socialistae Catalauniae Partes in proverbio suffragiorum eligendo fecerunt! Is tantum debilis fit, qui vi alios conculcare temptat... Cavete, Cataluanienses viri, cavete homines qui partes socialistas faveatis, ne moderatores vestri, cum talia minent, non aliter in ipsos vos, ocassione reperta, agant! Saepe enim homo conculcator, sicut historia, quam ut bene scitis ipse Cicero magistram vitae nominabat, aperte monstrat suos vexare, dum res ita suadere videatur, non dubitat.






Item de re educativa: nuper factus est in praeclarissima atque notissima urbe Salmantica Primus Conventus Communitatis quae a regnis Castellano necnon Legionensi constitutast de vi scholari atque artibus quae ad pacem et concordiam mutuam ducere valeant. Hic eventus permagnus non sine oportunitate necnon necessitate advenit, eo quod societas nostra, ita ut cotidie perspici facile possit, referta vi atque damno plane apparet. Vis ergo scholaris non alia ac ea quae omnes cives multis in modis saepissime patimur, sed verbis ipsis illius praeclarae magistrae Almae Matris Complutensis, cui nomen Maria Iosepha Díaz-Aguado, scholari in ambitu crudelissima visu necnon repertu videtur, nam schola -Seneca illo loquente- vitae, non sibi ipsi prodesse deberet.

Et tandem: quid de pedifollico grege Barcelona F. C. dicam? Macte virtute!! Cum grex potens, fortis necnon lusoribus etiam nunc iuvenibus praeditus sit, non paucas alias victorias Europaeis in certaminibus bene augurari possunt! Ita deis deabusque omnibus placeat!

Valete in crastinum, amicissimi!

Ansgarius vester

Ansgarius Legionensis omnibus, qui per terrarum orbem inveniri possint, cultoribus Latinae linguae salutem plurimam

Nunc coepi!

Valete, amici!

Legione, pridie Idus Maias.